برخی از قسمت‌های زندگی روزمره ممکن است برای بیماران قلبی دشواری‌هایی به همراه داشته باشد. بسیاری از آنها احتمالا مدام درباره بسیاری از چیزها فکر می‌کنند: آیا این غذا را باید بخورم؟ می‌توانم فلان فعالیت را انجام بدهم؟ آیا بدنم توان تحمل استرس و فکر و خیال را دارد. در این موردی که ممکن است به ذهن بسیاری از بیماران قلبی برسد، بحث بیماری قلبی و رابطه جنسی است.
سوال این است: آیا رابطه زناشویی برای افراد مبتلا بیماری قلبی (یا همان بیماری‌های قلبی عروقی) خطرناک است؟ یا به طور کلی بی‌خطر است؟ مطابق با بیانیه‌ی علمی که توسط انجمن بیماری‌های قلبی آمریکا صادر شده بود، احتمالا داشتن رابطه‌ی جنسی خطری ندارد اگر بیماری قلبی شما در وضعیت پایدار و باثباتی قرار داشته باشد.
علم در مورد ارتباط بیماری قلبی و رابطه جنسی چه می‌گوید؟
گلِن ان. لِوین، دارای مدرک دکترای پزشکی، نویسنده‌ی اصلی بیانیه و استاد طب در کالج پزشکی بیلور در هوستون می‌گوید، “فعالیت جنسی یکی از جنبه‌های اصلی زنان و مردان مبتلا به بیماری قلبی عروقی و شریک زندگی‌شان است.”
رخدادهای قلبی عروقی- مانند حمله‌ی قلبی یا درد قفسه سینه ناشی از بیماری‌های قلبی – به ندرت در طول فعالیت جنسی رخ می‌دهند، به این دلیل که فعالیت جنسی معمولا زمان کوتاهی دارد.
لوین که رییس واحد مراقبت‌های قلبی در مرکز پزشکی مایکل ای. دبیکی در هوستون نیز هست، گفت، “برخی از بیماران فعالیت جنسی‌شان را به تعویق می‌اندازند در حالی که داشتن رابطه‌ی جنسی تقریبا خطری برای آنها ندارد. از سویی دیگر، برای برخی از بیماران تن به این رابطه می‌دهند تا زمانی که وضعیت آنها به طور دقیق ارزیابی شود.”
لوین که به طور داوطلبانه با انجمن قلب آمریکا همکاری می‌کند، گفت، “اگر شما بیماری قلبی ناپایدار دارید یا علائم این بیماری در شما شدید است، باید قبل از داشتن رابطه درمان شوید و وضعیت بیماری‌تان در حالت ثبات قرار بگیرد.” در واقع اینجاست که ارتباط بیماری قلبی و رابطه زناشویی باید بررسی شود.
شرم نداشته باشید و با پزشک‌تان درباره‌ی بیماری قلبی و رابطه‌ی جنسی‌تان صحبت کنید.
اگر بیماری قلبی عروقی دارید، ادامه‌ی مطلب را بخوانید تا آن‌چه در این‌باره لازم است بدانید:
- پیش از داشتن فعالیت جنسی از پزشک‌تان بخواهید شما را معاینه کند.
- در صورتی که مشکلات قلبی یا حمله‌ی قلبی داشته‌اید، توانبخشی قلبی و فعالیت‌های بدنی منظم می‌تواند ریسک عوارض مرتبط با فعالیت جنسی را کاهش دهد.
- در صورتی که زن هستید و به فکر شروع پیشگیری از بارداری یا اقدام برای بارداری هستید، حتما قبل از اقدام با پزشک‌تان مشورت کنید.
- در صورتی که اختلال عملکرد جنسی دارید، با پزشک‌تان مشورت کنید تا مشخص شود که آیا مشکل با بیماری قلبی عروقی مرتبط است یا اضطراب، افسردگی و عوامل دیگر سبب برو مشکل شده‌اند.
- داروهایی که علائم قلبی عروقی را بهبود می‌دهند حذف نکنید به این دلیل که ممکن است روی میل جنسی یا عملکرد جنسی‌تان تاثیر بگذارند. سلامت قلب‌تان مهم‌ترین چیز است!
- داروهایی که اختلال نعوظ را درمان می‌کنند، عموما بی‌خطر هستند، اما نباید آنها را مصرف کنید کنید اگر به دلیل درد قفسه‌ی سینه ناشی از بیماری عروق کرونر تحت درمان تیترات هستید. این داروها همچنین نباید در فاصله‌ی 24 تا 48 ساعت بعد از دریافت داروی اختلال نعوظ، تجویز شوند.
- اگر در دوران پس از یائسگی به سر می‌برید، استفاده از استروژنی که به صورت موضعی یا واژینال برای درمان مقاربت دردناک استفاده می‌شود، به طور کلی خوب است.
در پایان باید اشاره کنیم که پژوهش‌های بیشتری در زمینه بیماری قلبی و رابطه زناشویی لازم است. فعالیت جنسی با وجود داشتن اختلال قلبی، به ویژه در رابطه با زنان باید بیشتر مورد مطالعه قرار بگیرد.